شناسایی بیومارکری برای سلول های بنیادی که به درمان استئوآرتریت کمک می کند
مطالعات متعددی پتانسیل سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به عنوان ابزاری برای جایگزینی یا ترمیم غضروف از دست رفته یا آسیب دیده نشان داده اند و این امر از طریق ترشح فاکتورهای تروفیک یا تعدیل کننده ایمنی صورت می گیرد. از طرفی به نظر می رسد که پیر شدن سلول های بنیادی مزانشیمی موجب از دست رفتن ظرفیت تمایزی آن ها می شود و روی پتانسیل تمایزی آن ها اثر می گذارد.
به گزارش بنیان به نقل از Stemcellportal، در پژوهشی جدید دکتر هولاندر و همکارانش به دنبال یافتن بیومارکری بوده اند که پتانسیل غضروف زایی و تروفیک سلول های بنیادی مزانشیمی طی پیر شدن در شرایط آزمایشگاهی را نشان دهد. نتایج بررسی آن ها نشان داد که کاهش بیان mRNAی ماتریکس متالوپروتئیناز 13(MMP-13) با از دست رفتن پتانسیل غضروف زایی و ترشح افزایش یافته مهار کننده بافتی متالوپروتئیناز 1(TIMP-1) با حفظ ترمیم تروفیک همراه است که ممکن است منجر به سلول درمانی های بهتری برای مشکلاتی مانند استئوآرتریت باشد.
با توجه به این یافته، محققین پیشنهاد کرده اند که می توان از طریق سلول های بنیادی مزانشیمی با پاساژهای پایین و بیان کننده MMP-13 و ترشح کننده بالای TIMP-1 میزان پذیرش پیوند این سلول ها و غضروف زایی آن ها در جهت درمان استئوآرتریت را افزایش داد.
پایان مطلب/
©2013 Royan Corporation. All Rights Reserved